ANIOŁKOWI

(wiersz małego dziecka )

gdy po raz pierwszy

ujrzałam twą twarz

przestraszyłam się

(choć była piękna)

ale jednocześnie poczułam

nieodparty spokój duszy

wyglądała ona

jak płatek najpiękniejszej

białej róży

jaką w życiu widziałam

okryty welonem koloru śniegu

oczy wyglądały jak dwa

błękitno- niebieskie źródełka

wypełniające się najżywszą

we wszechświecie wodą

usta dziwnie karminowe

jakby pokryte cienką warstwą

oczyszczonej krwi - Krwi Pańskiej

tęsknię za tym widokiem

tyle razy ile zanika

ale wiem

że ujrzę go ponownie

jeszcze wiele razy

..............................................