ZASŁONA

gdy podrze się tobie

zasłona w świątyni

to... nie szukaj nowej

bo przegapisz ptaki

i barwy ziemi kolorowej

droga jest w tobie

i prawda jest w tobie

czego więc szukasz

w ciemnej ozdobie

czego szukasz

w tych miejscach

niejasnych

gdzie pełno dusz błądzących

pięknych i strasznych

czego szukasz

w grobach betonów

gdzie pęd donikąd

i nie słychać

bicia dzwonów

biegniesz ślepy

śmierci ulicami

i mówisz

ja wiem wszystko

ja muszę to i tamto

życie w snach zostawiasz

z niespełnionymi marzeniami

pozwalasz się szarpać

narkotyków szponom

to tu to tam

bez zmysłów

jak niebytu łono

pozwalasz się nieść

wyobrażeń “przyjaciół” marze

ileż to warte

cóż...

życie ci pokaże

tymczasem

jesteś ptakiem

jesteś wiatrem

w dzień słoneczny tchnącym

w radości spojrzenia

siebie odbijającym

Życie

które przez ciebie płynie

zaprasza

bierz mnie i spożywaj

nim życie przeminie

mówi

nasyć się ciałem moim

i ugaś pragnienie

kryształową wodą

a przez czasu mgnienie

znów staniesz się sobą

zatrzymaj się choć na chwilę

spójrz

to ty we Mnie jesteś

tutaj

nie stąd o milę

wpłyń potem

na spokoju wodę

w ciszy i radości

w niezmienną pogodę

dryfuj to tu to tam

w sobie skupiony

dostrzegający miłość

w świątyni bez zasłony

.............................................